محمد بن مسلم ثقفی شاگرد امام صادق علیه السلام

محمد بن مسلم ، یکی از برجسته‌ترین و پرآوازه‌ترین پرورش‌یافتگان و دانش‌آموختگان دو تن از حجت‌های الهی امام محمد باقر(علیه السلام) و امام جعفر صادق(علیه السلام) است[موسوعة طبقات الفقهاء، ج 2،ص 522.]

که بی‌تردید در گسترش فرهنگ اسلام ناب و حقایق تابناک آموزه‌های اهل بیت عصمت(علیهم السلام) نقش ممتاز و تأثیرگذاری داشت؛ و به جرأت می‌توان گفت: در اوایل سده دوم هجری در میان یاران امامان معصوم(علیهم السلام)، کمتر چهره‌ای همانند او این چنین قله‌های رفیع دانش طلبی و نشر احادیث امامان را فتح کرده است.

در عظمت مقام این شاگرد ممتاز ائمه‌ی اطهار(علیهم السلام)، همین بس که امام صادق(علیه السلام) وی را از احیاگران مکتب حضرت باقر(علیه السلام) به شمار آورده است.

آنجا که فرمود: «کسی جز زراره، ابو بصیر، محمد بن مسلم و بُرَید بن معاویه یاد و نام ما و سخنان پدرم را زنده نگه نداشته است. اگر اینها نبودند کسی احکام دین را استنباط نمی‌کرد.

اینان پاسداران [حریم احکام] دین الهی و امینان پدرم بر حلال و حرام خداوند هستند. اینان در دنیا [برای حضور در نزد ما] و در آخرت [در رسیدن] به ما از همه سبقت گرفته‌اند».[اختیار معرفة الرجال‌، ص 136 – 137؛ محدث نورى، میرزا حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 17، ص 314، مؤسسه آل البیت(ع)، بیروت، چاپ اول، 1408ق.]