تلاوت سوره نجم آیات 39 تا 58 – استاد شعبان صیاد
تلاوت سوره نجم آیات 39 تا 58 – استاد شعبان صیاد – دانلود
سوره نجم آیات 39 تا 58 با صدای دلنشین و ماندگار قاری قرآن استاد شعبان عبدالعزیز صیاد به مدت 7:41 به همراه متن و ترجمه
سوره نجم آیات 39 تا 58
وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ ﴿٣٩﴾ وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ ﴿٤٠﴾ ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ ﴿٤١﴾ وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنتَهَىٰ ﴿٤٢﴾ وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ ﴿٤٣﴾ وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا ﴿٤٤﴾ وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ ﴿٤٥﴾ مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ﴿٤٦﴾
وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ ﴿٤٧﴾ وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ ﴿٤٨﴾ وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ ﴿٤٩﴾ وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ ﴿٥٠﴾ وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ ﴿٥١﴾ وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ ﴿٥٢﴾
وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ ﴿٥٣﴾ فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ ﴿٥٤﴾ فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ ﴿٥٥﴾ هَـٰذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ ﴿٥٦﴾ أَزِفَتِ الْآزِفَةُ ﴿٥٧﴾ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّـهِ كَاشِفَةٌ ﴿٥٨﴾
ترجمه سوره نجم آیات 39 تا 58
و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست. (۳۹) و [نتيجه] كوشش او به زودى ديده خواهد شد. (۴۰) سپس هر چه تمامتر وى را پاداش دهند. (۴۱) و اينكه پايان [كار] به سوى پروردگار توست. (۴۲) و هم اوست كه مىخنداند و مىگرياند. (۴۳) و هم اوست كه مىميراند و زنده مىگرداند. (۴۴) و هم اوست كه دو نوع مىآفريند: نر و ماده، (۴۵)
از نطفهاى چون فرو ريخته شود. (۴۶) و هم پديد آوردن [عالم] ديگر بر [عهده] اوست. (۴۷) و هم اوست كه [شما را] بىنياز كرد و سرمايه بخشيد. (۴۸) و هم اوست پروردگار ستاره «شِعرى». (۴۹) و هم اوست كه عاديان قديم را هلاك كرد. (۵۰) و ثمود را [نيز هلاك كرد] و [كسى را] باقى نگذاشت. (۵۱)
و پيشتر [از همه آنها] قوم نوح را، زيرا كه آنان ستمگرتر و سركشتر بودند. (۵۲) و شهرها[ى سَدوم و عاموره] را فرو افكند. (۵۳) پوشاند بر آن [دو شهر، از باران گوگردى] آنچه را پوشاند. (۵۴) پس به كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد روا مىدارى؟ (۵۵) اين [پيامبر نيز] بيمدهندهاى از [جمله] بيمدهندگان نخستين است. (۵۶) [وه چه] نزديك گشت قيامت. (۵۷) جز خدا كسى آشكاركننده آن نيست. (۵۸)