وصف امام زمان(عجل الله وتعالی فرجه الشریف) – استاد پناهیان

امام زمان علیه السلام در سیرت رفتار و شخصیت دارای ویژگی های برجسته ای است که به بعض آنها اشاره می کنیم:

1- خٌلق محمدی

قرآن کریم، پیامبران و از جمله ابراهیم خلیل و حضرت محمّد صلی الله علیه و آله را به عنوان «الگو» و «اسوه» در همه شؤون زندگی معرفی می کند. رسول خدا در قول و فعل مفسر آیه به آیه قرآن است و بدینسان به داشتن خلق عظیم هم ستوده شده است « وَ إِنَّک  لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ ». آری مهدی علیه السلام هم صاحب حشمت، سکینه و وقار است. مهدی جامه هایی درشت بر تن می کند و نان ساده می خورد. علم و حلم او از همه مردم بیشتر است. او همنام پیامبر و صاحب و دارنده خلق محمدی است.[خورشید مغرب ، به نقل از المهدی الموعود ، ج 1/280 .]

امام علی علیه السلام روزی به امام حسین علیه السلام نگاهی کرد و فرمود « این پسر من آقاست. چنانکه پیامبر نیز او را آقا نامیده؛ خداوند از دودمان او مردی هم نام پیامبر به وجود آورد که در خوی و سیرت مانند خود آن حضرت است به هنگامی که مردم از همه جا غافل و حق از میان برود و ظلم سراسر گیتی را فراگرفته باشد، ظهور کند… او زمین را پر از عدل کند، همچنان که پر از ظلم و ستم شده باشد. »[بحارالانوار ، ج 51 ، باب 4 ، ح 119 .]

2- بنده خدا

از بزرگترین صفات انبیا و اولیای الهی که در قرآن به آن بسیار توجه شده است « عبودیت » و « بندگی » ایشان است، طوری که نامی از پیامبری به میان نیامده مگر اینکه او را به عنوان بنده = عبد معرفی کرده است. امام مهدی علیه السلام که خاتم اولیاست، در برابر خدا بسیار فروتن بوده و در برابر عظمت الهی خاشع است. خدا و عظمت او در وجود حضرتش متجلی است. همواره بیم خدا به دل دارد و به مقام تقربی که نزد خدا دارد، مغرور نمی شود. در حکومت او به احدی بدی نرسد، مگر آنجا که حد خدایی جاری گردد.[خورشید مغرب ، به نقل از المهدی الموعود ، ج 1/280 .]