ترتیل سوره عبس – ادریس هاشمی
ترتیل سوره عبس – ادریس هاشمی دانلود
سوره عبس با صدای دلنشین و ماندگار قاری قرآن ادریس هاشمی به مدت 5:29 به همراه متن و ترجمه آیات
سوره عبس :
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١﴾ أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ ﴿٢﴾ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ ﴿٣﴾ أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ ﴿٤﴾ أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ ﴿٥﴾ فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ ﴿٦﴾ وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ﴿٧﴾ وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ ﴿٨﴾ وَهُوَ يَخْشَىٰ ﴿٩﴾ فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ﴿١٠﴾ كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ﴿١١﴾ فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ ﴿١٢﴾ فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ﴿١٣﴾ مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ﴿١٤﴾
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ ﴿١٥﴾ كِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿١٦﴾ قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ ﴿١٧﴾ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ﴿١٨﴾ مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿١٩﴾ ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ ﴿٢٠﴾ ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿٢١﴾ ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ ﴿٢٢﴾ كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿٢٣﴾ فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ ﴿٢٤﴾
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾ ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ﴿٢٦﴾ فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾ وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾ وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ﴿٢٩﴾ وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿٣٠﴾ وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾ مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿٣٢﴾ فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿٣٣﴾ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿٣٤﴾
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ﴿٣٥﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ﴿٣٦﴾ لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿٣٧﴾ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ ﴿٣٨﴾ ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ﴿٣٩﴾ وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ﴿٤٠﴾ تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾
ترجمه سوره عبس :
چهره در هم کشید و روى گردانید، (۱) که آن مرد نابینا پیش او آمد؛ (۲) و تو چه دانى، شاید او به پا کى گراید، (۳) یا پند پذیرد و اندرز سودش دهد. (۴) اما آن کس که خود را بى نیاز مى پندارد، (۵) تو بدو مى پردازى؛ (۶) با آن که اگر پا ک نگردد، بر تو [مسؤولیتى ] نیست. (۷) و اما آن کس که شتابان پیش تو آمد، (۸)
در حالى که [از خدا] مى ترسید، (۹) تو از او به دیگران مى پردازى. (۱۰) زنهار [چنین م کن ] این [آیات ] پندى است. (۱۱) تا هر که خواهد، از آن پند گیرد. (۱۲) در صحیفه هایى ارجمند، (۱۳) والا و پاک شده، (۱۴)به دست فرشتگانى، (۱۵) ارجمند و نی کو کار. (۱۶) کشته باد انسان، چه ناسپاس است (۱۷)
او را از چه چیز آفریده است؟ (۱۸) از نطفه اى خلقش کرد و اندازه مقررش بخشید. (۱۹) سپس راه را بر او آسان گردانید. (۲۰) آنگاه به مرگش رسانید و در قبرش نهاد. (۲۱) سپس چون بخواهد او را برانگیزد. (۲۲) ولى نه! هنوز آنچه را به او دستور داده، به جاى نیاورده است. (۲۳) پس انسان باید به خوراک خود بنگرد، (۲۴) که ما آب را به صورت بارشى فرو ریختیم؛ (۲۵)
آنگاه زمین را با ش کافتنى [لازم ] ش کافتیم؛ (۲۶) پس در آن، دانه رویانیدیم. (۲۷) و انگور و سبزى، (۲۸) و زیتون و درخت خرما، (۲۹) و باغهاى انبوه، (۳۰) و میوه و چراگاه، (۳۱) [تا وسیله ] استفاده شما و دام هایتان باشد. (۳۲) پس چون فریاد گوش خراش دررسد؛ (۳۳) روزى که آدمى از برادرش، (۳۴)
و از مادرش و پدرش. (۳۵) و از همسرش و پسرانش مى گریزد، (۳۶) در آن روز، هر کسى از آنان را کارى است که او را به خود مشغول مى دارد. (۳۷) در آن روز، چهره هایى درخشانند، (۳۸) خندان [و] شادانند. (۳۹) و در آن روز، چهره هایى است که بر آنها غبار نشسته، (۴۰) [و] آنها را تاری کى پوشانده است؛ (۴۱) آنان همان کافران بد کارند. (۴۲)
